Murat Kuseyri…

0
2001

Hamza Yalçın

Murat Kuseyri’nin ölüm haberini beklediğimiz halde çok büyük üzüntüyle öğrendim. Bklediğimden çok erken oldu. Derin üzüntüyle, sevgi ve saygıyla hemen yazıyorum. 

O, İsveç’te tanıdığım en güzel insanlardan biriydi. 1970’li yılların çetin mücadelelerinin içinden ve işçi hareketinden geliyordu. TDKP saflarında mücadele etmişti.

İsveç’e geldikten sonra asla mücadeleden kopmadı. Mücadele onun her zaman birinci sorunu oldu. Sadece Türkiye soluyla değil İsveç soluyla da ilgiliydi. Başta Komünist Parti olmak üzere, eski KPML (r), bütün sosyalist örgütlerle ve ilerici derneklerle yakın ilişkideydi. İsveç’te Türkiye solunun gerilediği son yıllarda Kürt siyasal hareketiyle daha çok ilgilendi. 

Ayrıca kim zordaysa yanında olmaya çalıştı. Ali Dayı’ya ve Hilal Altan’a, yıllarca süren ve ölümle biteceği kesinleşmiş olan çok zor günlerinde, nasıl fedakarca destek olduğunu, zamanını nasıl onlara ayırdığını unutamam.

Evrensel gazetesi başta olmak üzere çeşitli gazetelere ve ajanslara yazılar yazdı. İsveç basınında da zaman zaman yazıları ve açıklamaları çıkıyordu. 

Foto: Ekmel Altay

Telefonla arandığında genellikle çıkmazdı. Fakat birinin zor durumda olduğunu öğrenince hemen kendisi arardı. 

İspanya’da yaşadığım günlerde yanımda olanların en önde gelenlerinden biriydi. Sadece Evrensel Gazetesi’nde ve basında yazmakla kalmadı, arkadaşlara da aktif olarak yardımcı oldu. Barselona’daki hapishaneden onun isteği üzerine kendisini birçok kez aradım ve telefonla görüştük. 

Yakalandığı hastalıktan kurtulamayacağını bildiği halde bir buçuk yıl kimseye haber vermemişti. Ölümü yaklaştıkça kimseye yük olmamak için evindeki eşyaların bir kısmını bile kendisi çıkarmış. Organlarını bağışlamış. Cenaze töreni ve anma istemediğini öğrendik. 

Telefonda ulaşamayınca ve kimsenin aramasını istemediğini öğrenince yakın arkadaşı Hami’den yardım isteyip öylece temas kurabilmiştim. 

Ölüme yaklaştığı o günlerde kendisini aramış ve o sırada ölmüş olduğunu duyduğum Orhan Savaşçı için ne yapabileceğimizi sormuştum. “Ben de niye ulaşamıyorum, diye düşünüyordum” dedi. Orhan Abi’nin ağır hasta olduğunu biliyordu. Murat’ın çok güçlü dayanışmacı yanını bildiğim için onu canlandırmak istemiştim. Beklediğim gibi sesi hemen canlandı. “Bütün gücümüzle sahip çıkacağız” dedi. 

Gücü tekerlekli sandalyeyle cenaze törenine gelmeye yetmişti. Orada törenin sonuna kadar kaldı. Evine gelip hizmetine yardımcı olmak istediğimi söylediğimde hemen “gel” dedi. Eve gittiğimde aslında evinde kalıp kalamayacağımı sorduğumu anlamış olduğunu fark ettim. Kardeşi Nihat bakıyordu. Benim kalmam yük olacaktı. 

Kardeşi Nihat, abisine aylarca baktı. En iyi dostlarından Hami neredeyse her gün yanındaydı. En yakın arkadaşlarından Yusuf onu sürekli arıyor ve ilgileniyordu. 

Yıllar önce ayrılmış olduğu eski hayat arkadaşı, insan gibi insan olan Zeliha, Murat’ın hastalandığını öğrenir öğrenmez hemen yanına koşmuş ve son anına kadar Murat’ın yanında olmuştu. Murat’ın ona nasıl derin sevgi ve güven duyduğuna şahit oldum. Oğluyla buluştuğunda gözlerinden yaşlar geldiğini öğrendim. 

Evinden taşındığı bakım yerinde oğlumla ziyaretine gittiğimde, hiç konuşamayan Murat gülümsedi ve ağız hareketiyle onun hatırını sordu. Gençlere, zor durumdakilere ve yakınlarına çok büyük sevgi duyan Murat bir devrimcinin en güçlü yönünün sevgi olduğu yolundaki ünlü sözün insanıydı.

Murat Kuseyri İsveç’te Türkiyeli solu başta olmak üzere Türkiyeli insanlar içinde ve İsveç sosyalist hareketinde anısı yaşatılması gereken bir insandır. O Türkiye solunun ve İsveç sosyalist hareketinin ortak değeridir. 

Anısına, mücadelesine derin saygı ve sevgiyle.

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.