Odak Dergisi
Erdoğan’ın Ankara’da düzenlenen Türkiye Esnaf Buluşması’nda tanzim satışlar üzerine yaptığı konuşma dikkat çekicidir. Konuşmasında Erdoğan sanki üreticiyi kendileri değil de esnaf batırmış gibi hayat pahalılığının suçunu esnafa yıkmaktadır:
“Milletimiz özellikle sebze ve meyve fiyatları başta olmak üzere günlük hayatını doğrudan etkileyen fırsatçılar karşısında haklı olarak çok öfkelidir. Biz de öfkeliyiz. İşte onun için bu tanzim satışların kurulması kararını aldık.”
Tanzim satış uygulamasının kendi kabahatini esnafa yıkmak ve halkı düşünüyormuş gibi görünmek amaçlı olduğu açıktır. Ancak Erdoğan konuşmasında tanzim satışlarının yayılabileceğinin işaretini veriyor:
“Seçim sonrası belediyelerimizin organizasyonu ve Türkiye Esnaf ve Sanatkarları Konfederasyonu, ilgili bakanlıklarımız oturacaksınız, konuşacaksınız. Belki de bu işleri belediyelerin organizesiyle en ücra köşelere kadar yapma adımlarını da atabiliriz.”
Bu adımın esnaf ve sanatkarların geleceğini muazzam etkileyeceği açıktır. Çünkü yıllardır uygulanan politikalarla yıkıma uğratılmış tarımda maliyetler çok yüksek durumdadır. En önemlisi ise, kapitalist ekonomik kriz nedeniyle halkın alım gücü hızla azalmaktadır. Aşağıdaki sözler esnafların tedirginliğini yatıştırmak için söylenmiştir:
“Amacımız asla ve asla esnaf ve sanatkarımıza rakip olmak, onların ekmeğini elinden almak değildir. Milletimizin sırtına kene gibi yapışan fırsatçıların yola geldiğini gördüğümüzde artık bu tür yöntemlere ihtiyaç kalmayacaktır.”
Erdoğan’ın yukarıdaki sözleri esnaf kesimindeki tedirginliğin hükümete ulaştığına işaret ediyor. Ekonomik krizin ve hayat pahalılığının yükünün çok önemli bir bölümü esnaf üzerine yıkılmaktadır. Pazar esnafı bu anlamda kendilerine terörist muamelesi yapıldığından şikayet ediyor.
Tanzim satış uygulamasının görece uzun süreli olması mümkündür. Çünkü önümüzdeki süreçte dünyada ekonomik durumun kötüye gitmesi bekleniyor. Türkiye bu kez küresel ekonomik krizden en çok etkilenen ülkeler arasındadır. AKP iktidarı döneminde ülkemizde tasfiye edilmiş olan tarım yeniden canlandırılmadığı sürece hükümetin bu tür önlemlere ihtiyacı artacaktır. Tarımın yeniden canlandırılması da ancak üretim alanına ciddi desteklerle sağlanabilir. Asıl olarak sıradan vatandaşın gözünü boyamak amacıyla alınan önlemler bir yandan esnafı yıkıma uğratırken diğer yandan da ayakta kalabilen kesimi iktidara daha çok bağımlı duruma getirecektir.
