Adalet Bakanı Yılmaz Tunç, 11. Yargı Paketi’ne ilişkin yaptığı açıklamalarda bulundu. Tunç’un özellikle infaz düzenlemesini içeren 27. maddeye hiç girmemesi beraberinde tartışmalara sebep oldu.
Tunç, son günlerde yaptığı açıklamalarda 11. Yargı Paketi’ni “eşitsizlikleri gideren” bir düzenleme olarak savundu. COVID-19 döneminde gündeme gelen ve denetimli serbestlik süresini uzatan uygulamayı hatırlatarak, o dönemde üç yıl denetimli serbestlikten yararlanan bazı hükümlülerin suç tarihleri nedeniyle benzer durumda olanlara göre daha avantajlı hale geldiğini, şimdi bu “eşitsizliği gidermeye” dönük bir adım attıklarını söyledi. Buna rağmen Tunç, tartışmanın odağı haline gelen 27. madde hakkında somut sorulara yanıt vermekten kaçınıyor.
Söz konusu 27. madde, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un geçici 10. maddesinde değişiklik yapıyor. COVID-19 sürecinde getirilen ve kamuoyunda “Kovid düzenlemesi” olarak bilinen infaz rejimi, daha önce yalnızca 31 Temmuz 2023 tarihi itibarıyla kapalı cezaevinde bulunan belirli hükümlüler için erken açık cezaevine ve denetimli serbestliğe ayrılma imkanı tanıyordu. Yeni teklif ile bu sınır genişletiliyor; 31 Temmuz 2023 ve öncesinde işlenen suçlardan hüküm giymiş olanların, türüne bakılmaksızın, bu infaz rejiminden yararlanabilmesinin önü açılıyor. Böylece, daha önce “o tarihte cezaevinde olma” şartı nedeniyle kapsam dışında kalan önemli bir kesim, düzenlemenin içine çekilmiş oluyor.
Af tartışmasının en önemli kısmı, bu affın suç türleri bakımından nasıl sınırlanacağı konusu. Teklif metninde yer alan “31/7/2023 tarihi ve öncesinde işlenmiş suçlar nedeniyle hükümlü olanların yararlanabilmesi sağlanmaktadır” ibaresi ve aynı ibarede yer alan “türüne bakılmaksızın” ifadesi “katil ve tecavüzcüler tahliye mi oluyor?” sorusunu akıllara getirdi.
Bir diğer önemli konu ise, “siyasi tutsak” olarak tanımlanan tutsakların durumu. Paketin ilk hali ve iktidar kanadından gelen açıklamalar, bu dosyalardan yargılananlar için önemli bir gelişme olmayacağı yönünde.
