Hamza Yalçın
PKK liderlerinden Cemil Bayık’ın dün Washington Post gazetesinde çıkan ve bugün Odak Dergisinde yayınlanan yazısının tam metninde Bayık “Türk devleti” adını verdiği Erdoğan rejimi ile çözüm için müzakerelere hazır olduklarını yazıyor.
Yazıda dikkatimi çeken bir husus “1999 yılında Türk istihbaratçıları Amerika Birleşik Devletleri’nin de desteklediği bir operasyonda PKK lideri Abdullah Öcalan’ı Kenya’da esir aldı.” ifadesi oldu. ABD bu işte yalnızca “yardımcı rolde” olduysa o zaman zamanın başbakanı Ecevit’in “ABD Öcalan’ı bize niye teslim etti?” sorusunu anlamak zorlaşıyor. Cemil Bayık bu aşamada ABD hakkında yumuşak bir ifade kullanmayı mı tercih etti?
Cemil Bayık’ın “Çözüm süreci” döneminde sorunu bir tek AKP ile çözmeye çalışmalarını “saflık” olarak değerlendirmesi de dikkat çekicidir. Eğer PKK, çözümü Ortadoğu’ya barış ve özgürlük gelmesi için istiyorsa bunu o dönem AKP ile yapması mümkün olabilir miydi? AKP’nin, bölgeyi yakıp-yıkma emperyalist BOP projesine hizmet etsin diye iş başına getirilmiş bir darbe rejimi olduğu bilinmiyor muydu? PKK liderleri AKP’nin bir ABD-İsrail projesi olduğunu, gerçek amaçları arasında demokrasi, insan hakları, adalet ve barış olmadığını herkesten iyi biliyordur. AKP ile yaşanan süreçten bazı ulusal kazanımlar elde edilebilmesini düşünmek saflık olabilir. Ancak o süreçle Ortadoğu’ya barış, demokrasi ve özgürlük getirilmesini düşünmek yalnızca bugünden bakıldığında değil o zaman da akla uygun görünmüyordu.
Cemil Bayık “Dünya bizim amaçlarımıza ilgi duyuyor ve hedeflerimizi destekliyor.” diyor. Muhtemelen burada ABD, AB, Rusya ve Çin kastediliyor. Çok önemlidir ve doğrudur.
Bayık müzakerelerin ilerlemesi için Öcalan’ın güvenli bir eve çıkarılması ile Türkiye’de yeni bir ulus ve yönetim anlayışının kabul edilmesini önermiş.
Erdoğan rejimi yetkilileri gündemi değiştirmek için kullansalar bile gayet önemli bir yazıdır.
