Bir aydan fazladır İstanbul’da Yenibosna’daki Türk Telekom önünde direnişte olan Kod-A işçilerini Odak Dergisi olarak ziyaret ettik.
Sendikalı oldukları için işten atılan Kod-A işçilerini ziyaretimizde işçilere dayanışma mesajlarımızı iletirken onlardan süreci detaylarıyla dinleme şansı bulduk. Bu anlamda direnişçi işçilerle sohbetimizden önemli olan kesitleri sizlerle paylaşıyoruz.
Konuştuğumuz işçilerden bir tanesi olan Emrah Duman, Kod-A’nın Türk Telekom’daki ilk elemanlarından olduğunu belirlterek süreci şu sözlerle özetliyor. “Bizim şirketimiz Türk Telekom’un taşeron firması Kod-A Bilişim, Türkiye’de fiziksel ve dijital arşivi gerçekleştiriyor. Şirketimiz sadece Türk Telekom’da değil Vodofone, TTNet, Fatih Belediyesi, İstanbul Büyükşehir Belediyesi, İstanbul Ticaret Odası, Merkez Bankası’nda da işler alıyor. 2016 yılında asgari ücrete zam geldiği zaman bizim yol ve yemek ücretlerimizi kestiler. Biz de buna itiraz ettik. Eski elemanlar 100 lira yol ve yemek ücretini ancak alabildik. Yeni gelen arkadaşlarımıza yol ve yemek hala verilmiyor. Sadece 1400 lira asgari ücretle çalıştırıyorlar. Biz de bu konuda defalarca dilekçe verdik, defalarca patronlarla görüşüldü, ama bir sonuç alınamadı. Biz de İzmir ile beraber hareket ettik ve DİSK’in Sosyal-İş Sendikası’na üye olduk. Bunu iki buçuk ay gibi kısa bir sürede yaptık. Çoğunluk sağladık. Bakanlığa başvurduk. Bakanlıktan çoğunluk sayısı geldikten 5 gün sonra öncü arkadaşları sürgün niteliğinde ulaşamayacakları projelere gönderdiler. Bunun amacı da içerideki sendikanın gücünü kırmak, seni istifaya zorlamaktı. Biz de buna itiraz ettik, bunun olamayacağını söyledik. İki hafta boyunca gittik, geldik. Bizi içeriye almadılar. Ondan sonra da işveren, 3 gün üst üste işe gelmeme hakkında tutanak tutturarak tek taraflı fesih hakkını kullandı. Biz de o günden sonra oturma eylemi başlattık ve 46 gündür oturma eylemimiz devam ediyor.”
Direnişteki kadın işçilerden bir tanesi olan Hülya Güler’e kadın işçilerin hem direnişteki rolünü hem de içeriden kadın işçilerin desteğini soruyoruz. Sorumuzu Hülya Güler şu sözlerle cevaplıyor. “Bir kere biz buraya oturmaya başladığımızdan beri kadın örgütleri bize çok desteğe geliyorlar. Onun dışında burada çalışan kadın arkadşalarımız da her fırsat bulduklarından yanımıza gelip her gün hiç aksatmadan bizi ziyaret ediyorlar. Bizimle sohbet ediyorlar, Yani burada sıkınlmamızı engelliyorlar. Süreki yanımızda olduklarını hissettiriyorlar.”
ODAK – 18 Kasım 2017
