Merkel lideri olduğu Hristiyan Demokrat Parti CDU’ya katıldığında Parti’nin başında Helmut Kohl bulunuyordu. Helmut Kohl 3 Ekim 1990 yılında Batı ve Doğu Almanya’nın birleştirilmesine liderlik etmişti. Dünyaya özgürlüğün diktatörlük üzerinde zaferiymiş gibi taktim edilen bu olay gerçekte Batı’da sermayenin emek üzerindeki egemenliğimin perçinlenmesi yolunda çok önemli bir adımdı. Bu süreçte ABD, bağımlı ülkeleri daha kuvvetli egemenlik rejimi altına sokmak amacıyla, Irak’ı işgal edecekti. Türkiye’de AKP iktidarı, Ortadoğu’da IŞİD’in doğuşu ve Avrupa’da gelişen ırkçılık aynı sürecin ürünüdür. Kohl artan işsizlik nedeniyle seçim yenilgisi alınca görevi bırakmak zorunda kaldı Merkel’in önü daha çok açıldı.
Merkel Almanya’nın birleşmesinden 2 ay önce partisine katılmıştı. Süratle Helmut Kohl’un yanına yaklaşmış ve “Kohl’ün kızı” diye anılarak partide çok hızlı yükselmişti. Kohl’ün 1998 yılı sonlarına doğru ayrılmasının ardından önce başkan yardımcısı ve sonra 2000 yılı Nisan ayında parti lideri oldu. Irak’ta ABD yanlısı politika gütmemesi sayesinde yükselmesinin önünde bir engel çıkmadı. 18 Eylül 2005 yılındaki seçimi, Sosyal Demokrat adaya karşı Schröder’e karşı yüzde 1 farkla kazandı. 22 Kasım 2005 tarihinde ve 51 yaşında Almanya’nın en genç ve ilk kadın başbakanı oldu. Ayrıca Doğu Almanyalı ilk başbakan olmuştu. Ardından 2009, 2013 ve dördüncü kez de 2017 yıllarında üst üste başbakan oldu.
Merkel partisinde ilk önemli sorunu Yunanistan’ın krizden kurtarılması sırasında yaşadı. Alman ırkçıları bu kararı çok eleştirdi. Aslında sermaye yanlısı yeni liberal politikalara tepki olarak güçlenen Alternatif für Deutschland (AfD) adlı ırkçı parti, bu olayı ve başkaca sorunları istismar ederek güç kazandı. Merkel’in 2015’te ülkenin kapılarını yüzbinlerce mülteciye açmasıyla birlikte ırkçı parti daha da güçlendi.
İktidarının ilk yıllarında ABD’ye fazlaca angaje davranan Merkel son zamanlarda Trump’ı Putin ile dengelemeye çalışmaktaydı.
Merkel bir yandan, tıpkı Birleşik Krallık’ta Margaret Thatcher gibi, yeni-liberal politikalar izlerken diğer yandan ise şefkatli teyze rolü oynadı. Merkel artan sorunlar karşısında giderek yorularken CDU içinde kuvvetlenen daha gerici kanat, partiyi merkez partisi göstermek isteyen Merkel’den kurtulmak isteğini giderek daha çok ifade etti. Merkel de artık bıktı ve eyaletlerdeki üst üste iki seçim yenilgisi üzerine bırakmaya karar verdi.
CDU’nun Merkel’den sonra daha çok sağcılaşması bekleniyor. Alman kapitalistleri onun iktidarı döneminde çok zenginleştiler ama emekçiler ekonomik ve siyasal gidiş nedeniyle tedirgin ve bu yüzden de emekçi kesimden çok insan ırkçılara umutla bakabiliyor.
