Daha önce “Seher” ve “Devran” isimleriyle iki öykü kitabı yayımlanan, 2016’dan beri Edirne F Tipi Haspishanesi’nde tutsak olan HDP eski Eş Genel Başkanı Selahattin Demirtaş, bu kez yeni romanıyla okurlarının karşısına çıkıyor.
Demirtaş’ın hapishanede yazdığı “Leylan” isimli romanı 22 Ocak’ta Dipnot Yayınları aracılığıyla okurla buluşacak.
Demirtaş’ın, eşi ve kızlarına ithaf ettiği “Leylan”ın ithaf kısmında, “Başak’a ve onun buğdaylarına: Delal’e, Dılda’ya…” ifadeleri yer alırken, kitabın arka kapağında ise şu satırlar bulunuyor:
“Bu hayatta her şeyiyle güvenebildiğiniz en az bir kişi olmalı. Yoksa kendinizi hep yalnız hissedersiniz. İnsanların çoğu yalnızdır o yüzden, yapayalnız. Yaşananlar kelepir bir hayatın ikinci el versiyonu gibidir. Yaptığınız hiçbir şey size ait değildir, benliğinize, özünüze. Hayatınız, tümüyle güvensiz bir ortamın mecburen size yaptırdıklarından ibarettir.
“Saf çocukluk halinizden geriye yüzünüzde ‘memur gülüşü’, dudaklarınızda ‘gammaz öpüşü’ kalır. Öptüğünüz yer kirlenir, güldüğünüz zaman herkes incinir. Elinizde etrafı yeşil dantelli beyaz bir mendil de yoksa temizleyemezsiniz hiçbir yerinizi.
“Ben Serap’ı böyle sevdim, en saf halimle, uzaktan.”
Yaşadığımız bu nefes aldırmayan, “tuhaf” dönemin Diyarbakır’da başlayıp İstanbul’a, oradan Zürih’e uzanan ve Nusaybin’de sonlanan hikâyesi…
Muktedirlerin kirli sırıtışlarına inat, hülyasının, serabının üzerine titreyen, acısını içinde koyultsa da yalan ve şiddet üzerine kurulu “zulüm makinesini” sabırla, mizahla, yoldaşça dayanışmayla, zekayla maskara eden insanlar: Kudret, Bedirhan, Sema, Mutlu, Zeliha ve sonrasında Celal. Hayatı “büyük insanlık”a zehretmeye yeminli o “makinenin” katı/soğuk gerçekliğine bir an olsun gevşemeyen bir varoluş mücadelesiyle, bilgece bir meydan okuyuşla göğüs geren karakterler…”
