Cemalettin Yalçın’ı, işkencede katledişinin yıldönümüden saygıyla anıyoruz. O bize muazzam dürüstlüğünü, militanlığını ve arkadaşlarına hayatı pahasına bağlılığını miras bıraktı.
Cemalettin 1979 yazında İstanbul’da fuhuş yuvalarına karşı girişilen bir devrimci eylemde jandarma tarafından yaralı olarak ele geçirildi. Eylem sırasında devrimciler jandarmayla çatışmak zorunda kalmışlardı. Cemalettin yaralanınca kendisini taşıyan Ömer Yazgan ve arkadaşlarına ısrarla ”Beni bırakıp siz devam edin. Güvenmiyorsanız kafama bir kurşun sıkın” demişti. (O Şafağın Atlıları, Hayri Argav).
Cemalettin yaralı olarak ele geçirildikten sonra Haydarpaşa Askeri Hastanesi’nde tedavi edilmekteyken işkenceciler tarafından katledildi. Ölüm raporuna, ”Narkozdan öldü” diye yazmışlardı. Babasının oğlunun ölüm sebebini araştırması karşısında o zamanın askeri savcılarından Yüzbaşı Turgut Göze, Cemalettin Yalçın’ın o sırada tutuklu olan ağabeyi Hamza Yalçın’a ”Baban sıkıyönetimi yıpratmaya çalışmasın, bu senin durumunu da etkiler.” demiş ve sonra da ”Seni de çok istediler ama ben vermedim. Ne mücadeleler döndü!” diyerek Cemalettin’in işkenceyle öldürüldüğünü itiraf etmiş duruma düşmüştü.
Cemalettin’in sorguda ifade vermeyi reddettiği dosyasında kayıtlara geçmişti. O kimsenin adını vermedi. Ölmeden önce ağabeyine yolladığı bir kitabın üstüne Che Guevara’nın ”Ölüm nereden ve nasıl gelirse gelsin… Savaş sloganlarımız kulaktan kulağa yayılacaksa ve silahlarımız elden ele geçecekse ve başkaları mitralyöz sesleriyle, savaş ve zafer naralarıyla cenazelerimize ağıt yakacaklarsa ölüm hoş geldi, safa geldi…” ünlü sözlerini yazıp yollamıştı.
Hareketimizin ilk şehidi olan Cemalettin Yalçın’ın devrimci örneğini mücadelemizde yaşatacağız.
