ocak adildir,
temizler yüreğinin pasını
doğasıyla…
şubat soğuktur,
çeker yorganını dizlerine
geçmişine yumulur.
mart mahirdir,
sunar tüm benliğini
kardelen olur!
nisan çocuktur,
dediğim dedik!
güneş yüzlü yasaklar avutur
mayıs BİR’dir
6’sında birikir,
18’inde tarihtir…
haziran konuşmadığı zamandır
ne hikmettir!
temmuz, külleriyle kanıtlanmış hasrettir;
anadolunun çimeni,
akarsuyudur
ağustos karışmadır çoğula;
gizlisinden acılar üretir
eylül harbiden hazandır
kıskanır soluğunu karanfillerin,
durur…
ekim birliktir
alır koynuna yavrusunu ebu gureyb’te,
başındaki çuval ışığıdır
gözbebeklerinin
kasım bir şarkıdır
voltasını alır gökyüzünde
aralık hapishanedir, aralanır penceresi
çeşmesine
yürüdüğü yol bellidir…
Adem TOK