Sol içi anlaşmazlıklarım çatışmalara dönüşmesi eğilimi karşısında üzüntü duyuyor ve tavır almak ihtiyacı hissediyoruz. Öncelikle tarafları yatıştırmak ve uygun bir iletişime geçmelerine yardımcı olmak gerekiyor. Bu anlamda hem yakın zamanda TKP olarak birlikte bulunan grup içindeki hem de TKPML içindeki gerginliği yatıştırmak gerekiyor. Sorun sadece ilgili tarafların değil örgütlü ve örgütsüz bütün sosyalistlerin sorunudur.
Değişik siyasi hareketlerden, demokratik kurumlardan temsilciler ile sosyalist aydınlar bu konuda zaman geçirmeden bir araya gelerek arabuluculuk etmelidirler.
Diğer yandan bu sorunların çözümü için kendisini tek tek sorunlarla sınırlamayan kalıcı bir örgütlenmeye, bir kuruma ihtiyaç var. Bu, sosyalist hareketin ortak kurumu olmalıdır. Bu kurum, içinde şahsi veya grupsal etkinlik kurulmasına kapalı olmalıdır.
Sol içindeki ilişkileri düzenlemek, ortaya çıkan anlaşmazlıkları çözmek, sol içindeki çeşitli ilke ihlallerinin önüne geçmek ve devrimci hareketleri içeriden gelen saldırılara ve yozlaşmaya karşı savunmak için böyle bir örgütlenme çok büyük ihtiyaçtır. Burjuva toplumda şirketler, politik güçler ve burjuva kurumlar ve bireyler arasındaki ilişkileri düzenleyen yasalar, kurumlar, kurallar, gelenekler ve kültür yaratılıyorken sol hareket kendi sorunlarını çözmek için müracaat edecek ortak kurumlardan, ilkelerden ve ortak kültürden yoksun bulunuyor. Bu eksiklik sol güçler arasındaki çatışmalarda daha üzücü haller almaktadır. Yakın geçmişte TKP içinde bir arada bulunan üç örgüt arasındaki anlaşmazlıklar olsun ondan kısa zaman önce başlayan TKPML içindeki sorunlar olsun bu çok önemli ihtiyaca bir kez daha dikkat çekiyor.
Sol içi anlaşmazlıklar, sol içi çatışmalar sadece ilgili tarafların sorunu değil hepimizin yani kendisini sosyalizmden yana gören herkesin sorunudur. Bu sorunlar solun tümüne zarar veriyor. Hepimiz yıpranıyoruz. Çünkü sonuçta hepimiz aynı bütünün parçalarıyız. Biz kabul etmesek bile halk böyle biliyor. Hatta sadece halk değil taraftarlarımız bile bu görüşün etkisindedir. Sorunlara sadece kendi örgütlerimizle veya örgütsüz sol bireyler olarak kendimizle sınırlı bakamayız.
Biz kendimizi ne kadar ayırırsak ayıralım militan ve reformist kesimleri ve hatta örgütsüz kesimleri de bir bütün olarak kapsayan bir sol var. Burada herkes birbirinden bilerek veya bilmeyerek etkileniyor. Kaldı ki birimizin üzüntüsü hepimizin üzüntüsü olmalıdır.
Son çatışma anladığımız kadarıyla TKP adı yüzünden ortaya çıkmış. Öyle ki taraflardan biri TKP adını kullanmaları yasal değildir, diye öteki tarafı mahkemeye vermiş diğeri de onu ihbarcı ilan etmiştir. Keşke her iki tarafın da başvuracağı bir ortak sol kurum olsaydı!
Sol hareket içinde bu konuda çok üzücü olan ilgisizlik durumu bir an önce aşılmalıdır. Bu üzücü durumu Halk Cephesi ile HDP arasındaki çatışmalar sırasında saldırıya uğrayan tarafı ziyarete gittiğimizde bir kez daha farketmiştik. Çok geç kaldık, diye de üzülüyorduk. Arkadaşlara anlaşmazlığa yardımcı olmak için başka siyasi hareketlerden daha önce gelenler olup olmadığını sorduğumuzda bizim ilk gelen grup olduğumuz cevabını almıştık. Bütün solu derinden etkileyen öyle bir sorun hakkındaki ilgisizlik çok şaşırtıcı ve üzücü olmuştu. Aciz kaldık.
Solda ortak bir kurumun olmayışı yüzünden muhbirler ve sol örgütler sol hareket içinde cirit atabilmekte, devrimci hareketlere zarar vermekte ve hatta örgütleri birbirine düşürmeye kalkmaktadırlar. Bu durumla biz 90’lı yıllarda Sarıgazi’de, 2010 yılında Ankara’da ve 2013 yılında Paris’te karşılaştık.
Muhbirler ve sağlıksız insanlar her kritik durumda devrimci hareketlere karşı dayanışma yaratma eğilimine girmektedirler. Fırsatçılar böyle durumları sevinerek izlemekte, ya bilerek sessiz kalmakta ya da durumu istismar etmeye kalkmaktadırlar. Sol içi etik örgütlenme solun kendi dayanışmasına hizmet edecektir. Bu örgütlenme ayrıca sol hareketin gelişmesine yardımcı olacak araştırmalar yapmalıdır.
Solun ortak etik örgütlenmesi, her bir sol gruptan saygı duyulan insanları ve aynı zamanda sosyalist hareket içinde dürüstlüğü ve mücadelesi ile tanınan her yaştan ve cinsiyetten insanları kapsamalıdır. Yukarıda belirttiğimiz gibi bu kurumdaki anlayış kesinlikle örgütler üstü bir anlayış olmalıdır, etik örgütlenme hiçbir sol hareketin özel politikasının ya da etkinliğinin parçası olmamalıdır.
Eğer ilericiyiz, devrimciyiz, sosyalistiz diyorsak, ister kendi örgütümüzden olsun isterse başka örgütlerden; birimizin acısı ve üzüntüsü hepimizin olmalıdır. Birimize karşı yapılan haksızlığı hepimize karşı yapılmış gibi hissedebilmeliyiz. Böyle konularda grup çıkarları ve şahsi hesaplar veya kırgınlıklar tereddütsüz bir yana bırakılmalıdır. İlgisizlik ve tavırsızlık, dostlukla ya da iyi niyetle bağdaşmaz.
Yaşasın birlik, yaşasın dayanışma!
10.06.2017
Odak Dergisi
Bu ilkesel ve yapısal doğru ve yapıcı bir önermedir. Bu öneri kabul görür – görmez; gerçek olur – olmaz! Her zaman gercek bir ihtiyaç karşılığı olan ortak etiksel akıl ve bilinç, ortak irade ve hareket meselesi organlaşmalıdır. Canlı, doğal ve organik, ayrıca bütünsel bir ortak tüm bu bilimsel emeklerin ve manevi referansların yapısal bağımsız gözlemci tarafsız etiksel değerlerinin ve tanımlar nın pozitif bileşenlerinden oluşan bu öz dinamiklerin genel bir rol model bilinç ve davranış bütününün temsilciler irâdesi ve sürekli sürdürülebilir bir pratik sorun – çözüm kurumu olabilir; olmalıdır. Şahin Kanbur